kendini nasıl hissediyorsun

• yorgun, çok yorgun. istemediğim biri olduğum zaman mutlu olurum zannediyorum ama öyle olunca olmuyor, sıçtığımın vicdanı içimi yiyip bitiriyor. ne zaman kendim olsam da hayatı hep kaybediyorum. bilmiyorum, gerçekten hiç bilmiyorum...
• hangi yöne gideceğini bilmeyen böcekler gibi
• şu an değil belki ama buna birkaç yıl sonra "sonunda vazgeçtiğim her şeyin bir anlamı olmuştu, ödüllendirilmiştim. mutlu ve huzurlu hissediyorum" demek istiyorum.
• tam anlamıyla ve dibine kadar tükenmiş.
  
  gücüm, isteğim, arzum, inancım, sabrım, tahammülüm, verebileceklerim, alabilecek potansiyelim... gereken her şey, hepsi tükenmiş.
• (bkz: bir of çeksem karşıki dağlar yıkılır)
• valla gün içerisinde sürekli değiştiği için ruh halim... şu an bok gibi hissediyorum mesela. ıçinden çıktığım koşullara göre çok iyiyim, yani eksiden gelip sıfırın üzerine çıktım. ama etrafımda ne kadar +50den hatta artı 500den başlayıp şimdi nerelere geldiklerini görünce içim sıkılıyor. çok başka yerlerde olabilirdim.
  
  ama şunu anlamam lazım, şu anda buradayım. ve bizbu dünyada yaşayan insanlar olarak, sadece içinde bulunduğumuz ana, şimdiye kilitliyiz. canlı yayın gibi aynı, geriye alabilirsin, ama sadece izlemek için, ilerisini ise sadece düşünebilirsin, goremezsin, ileri saramazsin. artık geçmişin içinde debelenmenin bir anlamı faydası yok. şimdimi nasıl güzelleştirebilirim bunu düşünmem lazım.
  
  ne yapayim, bu kadar geldi elimden. bu kadarına gücüm yetti. atıyorum o kadar şeyden birini saymam gerekirse, sırf bu ülkeye hapsoldum, hak etmediğini düşündüğüm bir sürü insan yurtdışına gitti diye kendimi paralamayi bırakmam lazim. düşüncelere dalmak yerine, aldığım kitapları okumam, bookmarkladigim filmleri izlemem gerekirken kendimi sabote ediyorum.
  
  bulunduğum yerde, en azından mutsuz olmamaya çalışabilirim ya bunu bedenime, aileme, kedime borçluyum.
• pek iyi olmasa da savaşım bitmedi, sonuna kadar savaşmaya devam.
  hayat, sonuna kadar pes etmeyip daima mücadele edenleri sever…
• an itibariyle sekiz yıl önce bugün bu saatte çok kötü bir haber almıştım . canının bu kadar yanacağını insan tahmin edemiyor . geçer zannediyor ancak en ufak bir şeyde o acı depreşiyor . bir şekilde yaşamaya çalışıyor ancak yıne kendıyle baş başa kalıyor . zira ölüm acı . keyıfsızlıkle başlayıp bir sürü terslıkle gecen günü güzel kapatmayı beklemıyordum zaten . kendımi b.k gibi hissediyorum .
• hislerimin dili değişken bazen zor hissediyorum. neremde hissediyorum diye soruyorum kendime bulamıyorum. aramıyorum. bu hissin varlığının bir dili var çözemiyorum. zor
• hayatla yaşım arasında böyle ipince bir çizgideyim. düşününce nefes alamıyorum. istanbulda yaşıyorum, yeni bir iş buldum 5 gündür çalışıyorum. bi yanım sal diyor ya borcu harcı hayatı yemeyi icmeyi gezmeyi. bi yanım da dört elle tutunmak istiyor hayata. bak diyorum kendime kendime ne güzel bir işin var sevgilin var motorun var sağlığında yerinde. tamam biraz yalnızsın ama mutlu olmak ve dolu dolu yaşamak için sebeplerin var. ama işte bak çalışıyorsun boşuna sevgilim var boşuna motorum var tepesinde ölüp gidicem, sağlığım bugün var yarın yok. çok kararsızım ya insan yaşayıp yaşamamayı karar verir mi?