19 entry daha
  • - anamın çok güçlü bir belleği vardı. hiçbir şeyi unutmazdı. babamın amca oğlu yusuf ağayla bir lades tutmuş, bu lades on dört yıl sürmüş, sonunda anam lades demişti. çok da güzel konuşuyordu. yazık ki türkçesi kıttı. belki kürtçeyi bir destancıdan daha güzel konuşurdu. o bir masal, bir destan, bir olay anlatırken herkesi lâl ü ebkem ağzına baktırırdı. ben de onun anlatımına hayrandım. onun anlatıları beni büyülerdi. bunca yıl, hiç konuşmadığım halde daha kürtçeyi anlayabiliyor, biraz da konuşabiliyorsam onun yüzündendir.*

    koskoca yaşar kemal'e dil bilgisi verecek halim yok ama sanki o son kelime, yüzünden değil sayesinde olmalı. belli ki kendisine kürtçe öğrettiği için anasına kahretmiyor, tam tersine bunun için ona minnet duyuyor.

    @rutubettinbey'in mesajını ekleyeyim:
    sayesinde” sözcüğü de tam olarak bağlama uygun düşmüyor. saye biliyorsunuz gölge demektir. sayesinde sözcüğü aslında bir himaye, koruma, kollama hali içerir. metinde tam olarak sayesinde denilecek bir durumdan ziyade bir tür imrenme gıpta etme ve öykünme hali hakim gibi geldi bana. işbu sebeb üzere ben olsam “…onun yüzündendir” demek yerine “…bu yüzdendir” diye yazardım. bir de belli dönemlerde bilirsiniz bazı sözcük ve deyişler pek bir moda olur. sanki biraz öyle bir kokusu da var yazının."
hesabın var mı? giriş yap