geceye bir şiir bırak

• nasıl da kayıtsız gülüyorsun hayata,
  öldüğünden haberi yok fotoğrafların.
  murathan mungan
• ne zaman elime bir kalem alsam
  geçmişi seninle yeniden yaşıyoruz.
  
  ne zaman elime bir kitap alsam
  hep seni okuyorum inanır mısın
  istiyorum seni anlatmalı bütün romanlar
  sevilen kadın hep sen olmalısın.
• senin gönlün daima meşhur ve musahhardır, mâzursun..
  sen, gamın ne olduğunu aslâ bilmedin, mâzursun..
  ben, sensiz bin gece kan yuttum; sen, bir gece sensiz kalmadın, mâzursun..
  
  ahmed gazzalî
• içkiye benzer bir şey var bu havalarda
  kötü ediyor insanı, kötü...
  hele bir hasretlik oldu mu serde;
  sevdiğin başka yerde,
  sen başka yerde.
  dertli ediyor insanı, dertli.
  
  içkiye benzer bir şey var bu havalarda,
  sarhoş ediyor insanı, sarhoş…
• yürüyorum, hep aynı karanlıkta ufuksuz
  sükunetin himayesinde, çaresiz ve yolsuz
  gece ne vakit koynuna alsa beni, düşüyorum
  atlası dağılmış gönül dünyamla, üşüyorum
  öksüz parkların bankı nem tutmuş ayazdan
  in cin herkes uykuda, kaldık ben ve yaradan
  inliyor solum, hatıraların tuz bastığı yaradan
  eyvah, eyvah! kimsesizlerin kimsesi neredesin
  hani boşluğu devirip evreni kül eden tek nefesin
  görünmez miyim, öyleyse söyle görünür nerededir
  iliklerimi dağlayan acının betimi hangi sözdedir
• “ibrahim, kırılmak puttan eskidir, bilmiyorsun.
  bilmiyorsun yakmayınca ateş seni
  burada yangınlar ne turuncu ne zebercet ne ahu figân
  gök yarıklarından yağmur taşıyor gözlerime
  boşluk ve devletle hüzün yetiştiriyorum
  ayağımı bir suya takılı halde gülenler beni
  bilmiyor oysa
  şurama dayanıyorum ibrahim, bütün kemiğimle bıçağa
  
  bir uzağın sırtı gibiyim yakışmıyorum dünyanın hiçbir penceresine.
  ben değilim nergislerle beklenen.
  değilim morsüsen, çatkapı bir otobüs sevinci.
  beni bıçağına ısmarla ibrahim, elinden hiçbir şeyin gelmediğiyim.
  yolda belki allah bulurum, yolda belki cehennem
  beni üzülmüş bir çocuğun kalbine ısmarla ibrahim
  baltanın suçu yok,
  sevmek puttan eskidir, bilmiyorsun.
  
  şu belimin kırılmışlığını öldür,
  hem gül hem gürz taşıyorum içimde, bilmiyorsun.
  dargınım sabahlarına dünyanın, sokaklarına kızgınım, ağaçlarına küs.
  yaşamak da bazen intihardır ibrahim, yaşamak da küfür..
  uyanmakla edilen hata iyi şeylerden bahsetmekle devam ediyor
  yemyeşil kör oluyorum, yemyeşil kör ediyor burada devlet
  beni güzelt, beni horgör, beni parçala
  suyla söndürülmüyor yangın.”
• sevgilerde
  
  sevgileri yarınlara bıraktınız
  çekingen, tutuk, saygılı.
  bütün yakınlarınız
  sizi yanlış tanıdı.
  
  bitmeyen işler yüzünden
  (siz böyle olsun istemezdiniz)
  bir bakış bile yeterken anlatmaya her şeyi
  kalbinizi dolduran duygular
  kalbinizde kaldı.
  
  siz geniş zamanlar umuyordunuz
  çirkindi dar vakitlerde bir sevgiyi söylemek.
  yılların telâşlarda bu kadar çabuk
  geçeceği aklınıza gelmezdi.
  
  gizli bahçenizde
  açan çiçekler vardı,
  gecelerde ve yalnız.
  vermeye az buldunuz
  yahut vaktiniz olmadı
  
  (bkz: behçet necatigil)
• "aklım fikrim sende.
  senin gelişinde
  seni ne zaman göreceğimde,
  seni nasıl göreceğimde.
  seni görür görmez ne diyeceğimde."
  
  nazım hikmet
• bir lodos zehirlenmesidir bu
  ılık tatlı esişi ile bizi yanıltan
  tüten bacamızı söndürüp
  nefes nefes hayatımızı söküp alan
  
  belki yüzümüzde anlamsız bir tebessüm belirecek
  bir tebessüm ki zaten mutluydu hayatında dedirtecek
  oysa ninnilerle dolu uğultusu ile
  bizi kendi cehennemize gönderecek
  bir lodos zehirlenmesidir, uyanmamızı gerektirecek
  
  uzak değil o cehennem, parmaklarımızın ucunda
  usul usul adım adım işlediğimiz
  hayalden saraylarımızın bahçesinde yetiştirdiğimiz
  gerçeğin huzurundansa hayalin efsununu yeğlediğimiz.
  
  çınarların köklerini sarsan lodos
  yuvalardaki yavrulara da mı yok merhamet?
  tatlı ılık havanda dondurdun aklı ve vicdanı
  işte yanıp kül oluyor vefa ocağında sadakat
  
  bu bir lodos zehirlenmesidir
  bildiğini yakarak muammayı bekleyenleri
  gerçeklikten ayıracak
  bir müddet arafta gezdirdikten sonra
  etini kemiğinden sıyıracak
  28.04.2024
  
  onuncu köylü
• dört yanım puşt zulası
  dost yüzlü, dost gülücüklü
  cigaramdan yanar
  alnım alnımı öperler
  suskun hayın ciyansı
  en leylim gecede ölesim tutmuş,
  etme gel, nolur gel
  ay karanlık…
  
  (bkz: maviye çalar gözlerin)